Selam Pazartesi Sendromlular....

Bende Pazartesi Sendromu yok diyorsanız...Türkiye'nin hatta Dünyanın sayılı insanlarındansınız.....demektir.  Neden olur bu sendrom....bir çok nedeni var.
* Yaptığın işi sevmezsen....işyerini sevmezsen....işyerinde kendini kapana sıkışmış gibi hissedersen....işine karşı aidiyet hissetmezsen....kendini özgür hissetmezsen....İşyerinde huzurun ve en önemlisi güvenebileceğin mesai arkadaşların yoksa.....tansiyonun da çıkar.... kalp krizi de geçirirsin... daha fazla itekleme....varsa cesaretin değiştir hayatın yönünü derim ben....
Klasik bir söz vardır ya.... "Para kazanmak için sağlığını, Sağlığını kazanmak için paranı harcarsın." Çoook doğru....peki ne yapmak lazım?????
Önce.....  kendin ile olan savaşı bitirmen lazım....
Samimi olman lazım....kendine karşı, arkadaşlarına, amirine, memuruna karşı....
Doğru bildiklerini, doğru üslup ile ....yerinde ve zamanında söylemen lazım.....
Öfkeli olduğunda karar vermemen...ve konuşmaman lazım....
Teşekkür etmeyi alışkanlık haline getirmen lazım....
Bilmiyorsan öğrenmen...Biliyorsan öğretmen lazım....
İçindeki çocuğu yaşatman.....
Umut ekip, Tutku biçmen lazım.....
Tutkularının peşinden coşkulu gitmen lazım...
Kısa ve uzun vadeli hedefler koyman lazım...
Ve en önemlisi gözlerinin içine kadar ....Gülümsemen lazım....

Reçete bu....hadi önce savaşınızı bitirin...kendinizle...eşinizle...çocuklarınızla...astınız ile....üstünüz ile...komşunuz ile...arkadaşlarınız ile...Bitirin.....
Ve bugün GÜLÜMSEMEYE başlayın....
Sendromlar sizin içinizde UNUTMAYIN.....

BİLİRKİŞİ...

Birkaç haftadır yoktum...Teknik Bilirkişi sınavı için Ankara'ya gittim. Aslında gittiğim gün, dönmeyi düşündüm. İlk gün sabah saat 9 da Eğitim Salonundaydım...25 yıllık tecrübeme rağmen...o yönetmelikler....o canıııım mevzuatlar....raporlama teknikleri vs. anlatıldıkça yüreğime bir sıkıntı çöktü.....Öğlene kadar boş gözlerle eğitim sunumunu izledim....Öğlen arası kendimle bir hesaplaşayım dedim... attım kendimi ANKARA sokaklarına...yapabilir miyim? yoksa kaçmalı mıyım? diye epey bir düşündüm....ve kaçmaya karar verdim...... Zaten eğitime giderken adındaki ağırlık beni zorlamıştı....DANIŞILAN....BİLİRKİŞİ....Belki karakterim ile de ters bir durum...hiç en iyi ben bilirim....ben bilen kişiyim diye bakmadım ki hayata.....ukalalık gibi gelirdi bana.... İşyerinde...evde...teknik...özel....bildiğimi söyledim hep, yaşadıklarımdan arta kalan tecrübelerimle....hiç ısrar etmedim doğrusu bu diye.....
NEYSE....öğle molasından sonra sınıfa girdim.....diyemedim....kafam almıyor üstadım diye....bu kadar yönetmelik...mevzuat nasıl öğrenilir bu kadar kısa sürede.....velhasıl kendime  yakıştıramadım yarıda bırakmayı...geceleri ders çalıştım....gündüz eğitime gittim. Yeğenim... Mervem..... bana çok destek oldu....ve beni hiç ders çalışırken görmemiş....çok hoşuna gitti çok...
SONUÇ...geçtim sınavı ...ıııhhhmmm....95 aldım......Mevzuat ve yönetmelikten. Korkmak işe yaradı.....korkuların üstüne gitmek lazımmış.....iyi ki kaçmadım...bir sürü yeni arkadaşım oldu.
Yolunuz açık olsun BİLİRKİŞİLER.......ve teşekkür ederim MERVEM....

Selam Gece Kuşları......

"Gece Kuşları" daha çok uyku tutmayan, normal uyku vakitlerinde uyuyamayan insanlar için kullanılan bir terim... Ancaak...bilenler eksik biliyor. Gecenin tadını çıkaran... ruhu bedenine yetişemeyen insanlar için bütünleşme anlarıdır geceler... Kendin olma...kendi sesini duyma...öz eleştiri yapma...sorun çözme...kendi kendisi ile empati kurma saatleridir geceleri. Ve yazmak, yüreğinin sesini paylaşmak için en ideal saatler...sessizliği dinleme saatleridir geceler....
Siz.... el ayak çekildikten sonra neler yaparsınız?????.
Sinema/televizyon izlemek...kitap okumak....resim yapmak.....müzik dinlemek....veya hiç bir şey yapmadan tavanı izlemek...bunların hepsi kendiniz için yaptığınız şeyler.....MÜKEMMEL...sizin de yetişmek zorunda olmadan kullandığınız DUR saatiniz var....Sakın "Bu gecede uyuyamadım." diye düşünmeyin...kendinize yatırım yaptınız....ertesi gün için şarjınızı doldurdunuz...mutlu bir uykusuzluk.....
Üniversitedeki öğrencilik yıllarımdan beri çok severim...geceleri oturmayı...proje çizmeyi...yazı yazmayı ....ders çalışmayı...kız kıza mutfak sohbetlerini.....ne güzel günler yaşamışım...bir sürü gülümseten anı geçti aklımdan.
Kız yurdunda kaldım 4 sene...hayatımın en güzel zamanlarıydı...dayanışma dolu...bol bol gülmeli...eğlenceli....stresi, parayı, dertleri paylaştığımız yıllardı...pek çok arkadaşım ile hala görüşürüm...ve o yıllardan kalmadır, yüreğimde kız arkadaşlarıma ayırdığım yer....KIZLAAAR sizi özlediiiim...