Selam....
Bayramın 3.günü ve ben çok nadiren...özellikle yalnız kaldığımda izlediğim televizyonu açtım ve DUVAR isimli bir film takıldı gözüme ...izlemeye başladım. Önce soğuk...tek kişilik basit bir film gibi geldi...izledikçe ilgimi çekti....sizlerle paylaşacak kadar ilgimi çekti. Konusunu anlatmak uzun sürer...ben vurgu ve etkisinden bahsetmek isterim. Tek başına bir insanın iç dünyasındaki korku ve kaygılarını...yaşamak için verdiği bedensel mücadelesini ....daha çok ruh halini betimleyen bir film.
Neler düşündüm...
Her insan bir süre tek başına kalmalı...kendini (ruhsal anlamda) çözümlemeli...kendi için ne hissettiğini.....isteklerini....yetkinliklerini ve yeteneklerini...sınırlarını...gücünü...
Sizler hiç tek başınıza kaldınız mı? Kimsesiz...hiç kimsesiz....
Kendimizle yüzleşmek için yalnız zamanlara ihtiyacımız var...
Göz kamaştıran inatçı HAYAT hiçbir zaman yalnız kalmamıza izin vermiyor....
"Zaman çok çabuk geçiyor." derler ya....öylesine söylenmiş bir cümle.Bence zaman sabit kalıyor ve biz etrafında dönüyoruz.....koşan bizleriz.....gelip geçen de bizler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder